zondag 5 februari
Blijf op de hoogte en volg saskia
06 Februari 2017 | Ghana, Danyame
Zondagmorgen gaan we naar de kerk. We gaan, min of meer at random, maar de dichtst bij zijnde. Je hoort ze al zingen voor het ontbijt. Maar als we dan echt gaan, zien we al overal in het hoge houten koepel gebouw groepjes mensen zitten. Voordat we naar buiten kunnen sluipen, worden we bij een groep neergepoot, voor bijbelstudie. De leidster heeft een boek: Bible study for adults, teacher version, en declameert op gedragen toon de vragen: how to we raise our children in the right way, to go to church every Sunday and Bible study and revival? What do we do of we commit a sin?
En de Ghanese groepsleden geven braaf en uitgebreid antwoord. Gelukkig hoeven wij niets te zeggen.
En, ook wel gelukkig, begint daarna de dienst, met veel muziek. Achter het podium hangt een spandoek van zeker vijftien meter hoog met opwekkende teksten als: for me to live is Christ, and to die is gain , en ook 2x Jezus van drie meter hoog met kruisen en draperieën, enzovoort.
Langdurige gospel, allemaal staan en swingen, een gebrek aan ritme- coördinatie wordt goedgemaakt door veel enthousiasme. Ook moeten alle aanwezigen elkaar een hand gaan geven, en paar keer donaties geven, en moeten wij op het podium komen als gasten en om uit te leggen wat we komen doen en applaus te krijgen.
Na anderhalf uur is het genoeg geweest en nu gaan we, onder protesten van de dominee, verder voor een lekker vroege lunch (nieuwe ervaring!)
En weer op weg. Langs de weg overal dui-zen-den plastic flesjes en plastic zakjes, honderden oproepen voor revival , onaf gebouwde huizen en straatverkopers. En stof. En elke keer weer boeiend.
Via een heel heel smalle onverharde weg met erge diepe kuilen komen we aan bij Kings and Queens, een opvang huis voor mentaal geretardeerde kinderen.
We krijgen een lange speech, met alle kinderen min of meer aanwezig. Ook alle kinderen worden voorgesteld en hoe ze vooruit gegaan zijn en voor zichzelf kunnen zorgen ( nouou) en hoeveel geld Nederlanders al gegeven hebben en hoeveel er nog wel niet nodig is.
Ze hebben dat ook nodig, want ze teren geloof ik alleen op liefdadigheid. Maar het doel van ons bezoek word ook wel een beetje vaag, want volgens mij was het vooral een studiereis...
Op zich ziet alles er keurig verzorgd en schoon uit, inclusief varkens stallen en kippen schuur voor de arbeids reintegratie. En we worden vooraf al heel uitgebreid bedankt voor alle moeite die we gaan doen om sponsors te vinden....
S'avonds met een deel van de groep naar een Indiaas restaurant gegaan. Erg on- Ghanees, maar ja, wel heul erg lekker!
En de Ghanese groepsleden geven braaf en uitgebreid antwoord. Gelukkig hoeven wij niets te zeggen.
En, ook wel gelukkig, begint daarna de dienst, met veel muziek. Achter het podium hangt een spandoek van zeker vijftien meter hoog met opwekkende teksten als: for me to live is Christ, and to die is gain , en ook 2x Jezus van drie meter hoog met kruisen en draperieën, enzovoort.
Langdurige gospel, allemaal staan en swingen, een gebrek aan ritme- coördinatie wordt goedgemaakt door veel enthousiasme. Ook moeten alle aanwezigen elkaar een hand gaan geven, en paar keer donaties geven, en moeten wij op het podium komen als gasten en om uit te leggen wat we komen doen en applaus te krijgen.
Na anderhalf uur is het genoeg geweest en nu gaan we, onder protesten van de dominee, verder voor een lekker vroege lunch (nieuwe ervaring!)
En weer op weg. Langs de weg overal dui-zen-den plastic flesjes en plastic zakjes, honderden oproepen voor revival , onaf gebouwde huizen en straatverkopers. En stof. En elke keer weer boeiend.
Via een heel heel smalle onverharde weg met erge diepe kuilen komen we aan bij Kings and Queens, een opvang huis voor mentaal geretardeerde kinderen.
We krijgen een lange speech, met alle kinderen min of meer aanwezig. Ook alle kinderen worden voorgesteld en hoe ze vooruit gegaan zijn en voor zichzelf kunnen zorgen ( nouou) en hoeveel geld Nederlanders al gegeven hebben en hoeveel er nog wel niet nodig is.
Ze hebben dat ook nodig, want ze teren geloof ik alleen op liefdadigheid. Maar het doel van ons bezoek word ook wel een beetje vaag, want volgens mij was het vooral een studiereis...
Op zich ziet alles er keurig verzorgd en schoon uit, inclusief varkens stallen en kippen schuur voor de arbeids reintegratie. En we worden vooraf al heel uitgebreid bedankt voor alle moeite die we gaan doen om sponsors te vinden....
S'avonds met een deel van de groep naar een Indiaas restaurant gegaan. Erg on- Ghanees, maar ja, wel heul erg lekker!
-
06 Februari 2017 - 10:18
Lita:
Wat maken jullie veel mee en wat leuk dat we door jullie ogen een beetje mee kunnen kijken -
06 Februari 2017 - 10:25
Hans:
Fijn om te horen dat je dan toch eindelijk gesticht bent. Het werd een keer tijd. Leuk hoe je de dingen beschrijft. Is "mentaal geretardeerd" vakjargon voor "verstandelijk gehandicapt"? Grappig hoe jullie in de hotel lobby allemaal als tieners op jullie mobieltje staren. Leuk dat je het straatbeeld hebt gevangen. Interessant die voorlichtingsposter over malaria.
Ciao
Hns -
06 Februari 2017 - 10:39
Bert:
Zegt de bijbel niets over platic flesjes en plastic zakjes? Misschien een nieuwe versie schrijven. Het lijkt of de plastic soep in de oceaan voor een belangrijk deel uit Ghana komt.
Leuk verslag, overigens -
06 Februari 2017 - 10:59
Moniek:
hahaha wat is internet en/of wifi toch belangrijk ook voor volwassenen. Ik blijf het altijd knap vinden hoe vrouwen zware bagage op hun hoofd vervoeren. Weer een leuk en interessant reisverslag Saskia. En hoe gaat het met de groep? Leuke mensen? Zijn er ook manlijke deelnemers?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
